کودک تیزهوش به کودکی اطلاق میشود که نسبت به کودکان همسن و سال خود دارای توانایی عمومی بیشتری باشند. در سالهای اول هوش کودک را میتوان از طریق مهارتهای زبانی و حرکتی و رشد اجتماعی او تشخیص داد.

هوش کودک دارای ابعاد پیچیده ای می باشد که نیاز به تقویت و رشد دارد  عوامل ژنتیکی و محیطی در تعیین بهره هوشی نقش دارند. نقش عوامل ژنتیکی در هوش قابل توجه است ولی وقتی میزان ارثی بودن یک صفت مطرح می شود این بدان معنا نیست که اثرات محیطی مثل یادگیری و آموزش بی تاثیرند.

به صرف آنکه کودک شما باهوش است محکوم به این نیست که همیشه در بالاترین سطح توانایی و استعدادش عمل کند و همیشه رفتارهای عاقلانه داشته باشد، او نیز نیاز دارد مانند تمام همسالانش بازی کند، لذت ببرد و احساساتش را بروز دهد.

کودکان تیزهوش دلشان می خواهد بیشتر بدانند و چون از مسائل آگاهی بیشتری دارند، از این رو توقعات و خواسته هایشان نیز به همان نسبت بیشتر است.کودکان باهوش، کنجکاوی بیشتری در زمینه‌های مختلف از خود نشان می‌دهند. 

با توجه به اینکه کودکان باهوش تلاش می‌کنند خواسته‌های اطرافیان را برآورده کنند و والدین خود را راضی نگه دارند،. ممکن است مشکلاتی مانند اضطراب، گوشه‌گیری، عزت نفس پایین و کمال‌گرایی بیش از حد را تجربه کنند.

 این کودکان ممکن است با اضطراب و فشار روانی ناشی از تمایل به موفقیت مواجه شوند.

برای کمک به این کودکان نیاز  است که والدین یا معلمان آنها فضای حمایتگرانه و چالش بر انگیز برایشان فراهم کنند و نیازها و خصوصیات فردی انها را بشناسند.

 دکتر سارا ده بزرگی  فوق  تخصص روانپزشکی کودک و نوجوان

و عضو هیت علمی دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شیراز